- pronuntiator
- prōnūntiātor, ōris, m. (pronuntio), I) der Ausrufer, Isid. orig. 7, 12, 25. – II) der Erzähler, rerum gestarum, Cic. Brut. 287.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
pronunciador — ► adjetivo/ sustantivo Que pronuncia. * * * pronunciador, a adj. y n. Aplicable al que pronuncia. * * * pronunciador, ra. (Del lat. pronuntiātor, ōris). adj. Que pronuncia. U. t. c. s … Enciclopedia Universal
reciter — Reciter, Aidez vous de Citer. Reciter, Raconter, Nuncupare, Narrare, Enarrare, Exponere, Recitare. Reciter derechef et joüer devant le peuple quelque farce, Reponere fabulas. Fabius recite et raconte que, etc. Tradit et Fabius pictor in annalibus … Thresor de la langue françoyse
pronunciador — pronunciador, ra (Del lat. pronuntiātor, ōris). adj. Que pronuncia. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española